Να μειωθούν άμεσα οι τιμές πετρελαίου και φυσικού αερίου

Του Κώστα Καρδαρά.

Η αθλιότητα που οδήγησαν τον καθημερινό μας βίο τα μέτρα της μνημονιακής συγκυβέρνησης, απέκτησε μία καινούρια παράμετρο: την ρύπανση της ατμόσφαιρας από την αναγκαστική καύση καυσοξύλων και λοιπών υλικών, εξ ανάγκης για την αποφυγή ακριβότερων τρόπων θέρμανσης. Η ρύπανση αυτή, σε συνδυασμό με συγκεκριμένες συνθήκες υγρασίας και άπνοιας, οδηγεί στη δημιουργία αιθαλομίχλης, ατμοσφαιρικής ρυπάνσεως αξιοσημείωτα νοσογόνου, ιδιαίτερα για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού και δυνητικά θανατηφόρου.
Ήδη ευρίσκεται σε ανησυχητικά επίπεδα στις μεγάλες πόλεις και αρχίζει να γίνεται αισθητή και στις μικρότερες, με απρόβλεπτες συνέπειες όσο αφορά την κλιμάκωσή του βαθμού της αλλά και την νοσογόνες και θανατηφόρες επιπτώσεις σε βάθος χρόνου. Είναι γνωστό ότι εκτός από τις άμεσες, υπάρχουν και απώτερες επιπτώσεις από την παρατεταμένη διαβίωση σε περιβάλλον με υψηλές τιμές ρύπων και ιδιαίτερα, με αιθαλομίχλη.
Πρόκειται για ένα φαύλο κύκλο, περιπλεκόμενο με θετική ανάδραση, όσο δεν αντιμετωπίζεται αιτιολογικά και στη ρίζα του.
Επιβάλλεται να ανασταλεί και να ανατραπεί η κατάσταση αυτή, σύντομα, πριν αρχίσουμε να θρηνούμε θύματα.
Αυτό δεν πρόκειται βέβαια να γίνει, ούτε με τα ευχολόγια και τις παραινέσεις των αναξιόπιστων πια, αποστασιοποιημένων από το κοινό αίσθημα, πολιτικών, ούτε με τις κερδοφόρες κινδυνολογίες των ΜΜΕ.
Ο μόνος τρόπος να μειωθεί η εκπομπή ρύπων είναι η ελάττωση της καύσης των εξαιρετικά ρυπογόνων υλικών (καυσόξυλα, ημισυνθετικά προϊόντα ξύλου κλπ).
Για να γίνει αυτό, ένας τρόπος υπάρχει: να μειωθούν σε ανταγωνιστικά επίπεδα (χαμηλότερα από τα περυσινά), οι τιμές του πετρελαίου θερμάνσεως και του φυσικού αερίου, ώστε να επανακάμψουν άμεσα οι πολίτες στους πιο «καθαρούς» τρόπους θέρμανσης.
Λύση εφικτή, αφού άλλωστε η αύξηση της φορολογήσεως των καυσίμων, αντί για αύξηση έφερε μείωση των εσόδων του δημοσίου, λόγω της μειωμένης καταναλώσεως. Λύση όμως που χρειάζεται ειλικρινές ενδιαφέρον για τη δημόσια υγεία, πολιτικό θάρρος και βούληση είδη σε ανεπάρκεια στην ελληνική πολιτική σκηνή των τελευταίων χρόνων.
Δεν είναι καιρός για σοφές κουβέντες και μεγάλα λόγια αλλά για άμεση δράση, διαφορετικά εκτός από τα θύματα των αυτοκτονιών και τα υπόλοιπα θύματα της κρίσης, θα καταγραφούν και άλλοι θάνατοι στο ήδη πλούσιο μητρώο των διαχειριστών του μνημονίου.